“Ik had een leidinggevende functie in de productiesector. Ik zat niet lekker in mijn vel en taken kostten me steeds meer tijd. Als ik achter de computer zat kreeg ik blackouts, dan wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik vergat steeds meer en vond het moeilijker om gesprekken te volgen. Ik vermoedde een burn-out en ging naar de huisarts. Die verwees mij door naar de geheugenpoli, waar kort daarna Lewy-body dementie werd geconstateerd.
"Dankzij de snelle diagnose kon ik in aangepaste vorm aan het werk blijven. Sommige taken ging ik samen met een collega doen, zoals de planning. En bij routinematige taken als het opstarten en afronden van de dag kon ik mijn team nog lange tijd ondersteunen. In de laatste fase vervulde ik met name taken die gemakkelijk te controleren waren voor collega’s en geen tijdsdruk bevatten.”
“Na twee jaar kostte werken me te veel moeite. Ik wilde voorkomen dat collega’s mij als een last gingen ervaren en besloot om te stoppen. Mijn werkgever gaf mij alle ruimte om nog te blijven komen, ook als ik uit dienst zou zijn. Maar inmiddels was ik al gestart met dagbesteding en dat vormde een prima alternatief.”