De eerste signalen en de diagnose

“Ik werkte achter de balie bij een bedrijf gespecialiseerd in fysiotherapie en podologie. Mijn werk betekende veel voor me: ik regelde de administratie, had contact met patiënten en beheerde de financiële zaken. Maar ik merkte dat ik steeds vaker fouten maakte. Eerst dacht ik dat het de overgang was, maar uiteindelijk werd het zo lastig dat ik naar de huisarts ging. Die verwees me snel door voor neurologisch onderzoek. In 2021 kreeg ik de diagnose Alzheimer. Dat was een schok, maar ik was dankbaar dat de diagnose snel werd gesteld, want gemiddeld duurt dat bij dementie op jonge leeftijd 4,5 jaar.”

Zoeken naar oplossingen om te blijven werken

“Ik wilde niemand ongerust maken, maar na een ziekmelding besloot ik mijn werkgever toch in te lichten. De diagnose kwam hard aan, bij mijn collega’s en bij mijzelf. We keken samen naar mogelijkheden om mijn werk aan te passen. Werken achter de balie werd te druk, met te veel verschillende handelingen. Daarom kreeg ik een nieuwe plek in de werkplaats, waar ik minder prikkels had en taken één voor één werden aangeboden. Dit werkte een paar weken, maar de stress werd te groot. Ik wilde fouten voorkomen en probeerde nog eenvoudige taken, zoals materiaal knippen, maar dat bleek niet passend. Mijn werkgever zag ook dat blijven werken me meer kwaad dan goed deed.”

De moeilijke beslissing om me ziek te melden

“In overleg besloten we dat stoppen beter was. Ik werd ziek gemeld en we schakelden het UWV in. Het was een emotionele beslissing; mijn werk was een groot deel van mijn leven. Het kostte me maanden om dit te accepteren. Gelukkig was mijn werkgever begripvol en betrokken, wat het iets draaglijker maakte. Mijn bedrijfsarts was steunend en zorgde ervoor dat het UWV-traject soepel verliep. Dat gaf rust in een zware tijd.”

Goed contact met het oude werk en een nieuwe missie

“Ik heb nog steeds goed contact met mijn oude werkgever. Af en toe ga ik langs voor een kop koffie en een praatje. Het was zwaar om te stoppen, maar de steun die ik kreeg, betekende veel voor me. Ik hoop dat mijn verhaal bijdraagt aan meer begrip voor dementie op jonge leeftijd.Tegenwoordig deel ik mijn ervaringen in de hoop anderen te helpen. Ik probeer mijn dagen zo positief en gezond mogelijk in te vullen, ondanks de beperkingen van mijn ziekte.”